De enige Belgische Nobelprijswinnaar literatuur, Maurice Maeterlinck, schreef in 1893 zijn toneelstuk 'Pelléas et Mélisande'. Het stuk maakte een grote indruk op een selecte groep componisten: zowel Debussy als Fauré en ook Jean Sibelius schreven muziek op basis van dit symbolistische meesterwerk. Minder bekend, maar niet minder geniaal, is Arnold Schönbergs symfonische gedicht 'Pelleas und Melisande'. De nog zeer jonge Schönberg laat hier alle remmen los en creëert een kolossaal werk van drie kwartier voor een al even gigantische orkestbezetting. Maar vooral de onstuimige romantiek is opvallend: Schönberg brengt de hele negentiende eeuw tot een exuberante synthese, zijn latere radicale modernisme is nog ver weg...

Kort geleden ontdekte Het Collectief een nieuwe versie van dit werk. Een jonge Amerikaan, Levi Hammer, bleek het werk in 2019 gereduceerd te hebben tot een kamerbezetting van slechts 13 musici. In deze gereduceerde bezetting is Het Collectief uitgenodigd voor een concert dat ook de aftrap betekent van een nieuw academiejaar aan de KU Leuven. Om de muzikale verhaallijnen te verhelderen verwerkte videokunstenares Lise Bruyneel flarden uit de theatertekst van Maeterlinck tot prachtige sfeerbeelden.